viernes, 28 de agosto de 2015

Paseo



Hoy como todos los días Lolo y yo hemos ido a caminar al monte. Yo hubiera preferido quedarme en casa, sentado placidamente en el sofá. Pero Lolo sugirió insistentemente que salieramos a caminar.
- Voçé precisa facer exercicio- me dijo mirandome la incipiente barriga que poseo. Me sigue sorprendiendo que después de tanto tiempo conmigo Lolo aún mantenga ese pronunciado acento portugués.Nunca le digo nada, es una de las muchas partes de él que me encantan.
Así que... ánimo y a caminar!
Durante el trayecto bajo un sol abrasador (a Lolo le da igual el tiempo climático) los dos caminamos cada cual a su ritmo; yo pausadamente acorde con mis sudores y el a toda velocidad acorde con su lengua toda fuera de la boca cual filete de ternera.
Aprovecho este paseo para pensar en los ensayos de teatro que esta semana comienzan. Llevo mucho tiempo sin ensayar y no se si conseguiré crear el personaje tal y como lo hacía hace meses, dudo de si lograré acordarme de todo el texto y la intensidad que ncesita en su interpretación... Lolo me ve pensativo y se acerca a preguntarme que me atormenta.
- La obra. Los ensayos.- le explico.
- Ooohh...- aúlla. Voçé nao debe preocuparse. Tudo sairá bem.- me dice.
-Tu crees?
- Claro. E se nao sae bem...nao há problema. Pelo menos o intentaches. Esforzacheste para conseguilo. Iso é o importante. Mentras um está a perseguilo seus sonhos tem algo bonito e apaixoante que façer... Eu sonho con cazar un xabarim...máis...algumha vez vim un? Nao!! e aqui sigo...buscandoo....e mentres o busco disfruto do caminho...disfruto da búsqueda...disfruto da túa compañía....disfruto dos gatos que vexo pelos muros....eu disfruto das pequenas coisas mentras nao atopo as grandes...!!
Y dicho esto se lanzó a la carrera a ver si pillaba un pájaro.





No hay comentarios:

Publicar un comentario